De zomervakantie komt eraan! Op scholen wordt het jaar weer afgerond en de bezetting van de klassen voor het nieuwe schooljaar wordt alweer bekeken. Schoolteams kijken welke leerlingen na de zomervakantie bij elkaar in de klas komen en welke leerkracht voor welke groep komt te staan. Dat is niet onbelangrijk, want de samenstelling van de klas en de leerkracht die voor de groep staat, spelen een grote rol in de sociale dynamiek in de groep. Op deze manier kunnen beslissingen van vóór de zomervakantie nog een heel schooljaar doorwerken. 

De verspreiding van onjuiste informatie,
misinformatie, kan voor serieuze problemen zorgen. Dat hebben we eerder gezien bij het aanpakken van klimaatverandering en tijdens verschillende verkiezingen, maar de
pandemie heeft de gevaren van
misinformatie nog duidelijker gemaakt. Recent onderzoek biedt hoop op een simpele manier om bij te dragen aan de strijd tegen
misinformatie.

Afbeelding van Cristian Dina via Pexels

Je hebt zelf vast wel eens meegemaakt dat je herinnering niet overeenkwam met de werkelijkheid. Bijvoorbeeld, je herinnert je dat je je sleutels op tafel hebt gelegd, maar na lang zoeken blijken ze nog in je tas te zitten. Of je herinnert je een gebeurtenis die je samen met een vriend hebt meegemaakt, maar die vriend herinnert zich de gebeurtenis heel anders.

Afbeelding van Kaboompics via Pexels

Tijdens COVID heeft dans in ons leven andere vormen aangenomen. We kunnen al lange tijd niet meer samen dansen, zoals we dat voorheen wellicht deden bij een concert of een buurtfeest. Met het thuiswerken is er bij mij echter iets anders ingekomen: geen koffiepauze, maar een danspauze. Zo nu en dan verlaat ik mijn bureau, gaat de muziek aan op hoog volume en ga ik even los. Even terug in het lijf. Dat werkt goed, zo is gebleken, en misschien nog wel beter dan koffie: zowel mijn concentratie als mijn werkplezier krijgen een enorme boost.

Een half uur op Netflix zoeken naar de perfecte film, waarna je toch maar weer Friends voor de tiende keer opzet. Drie keer door je boekenkast gaan op zoek naar het beste boek voor dat moment, waardoor je al te moe bent geworden om dat boek nog te lezen. Na het afwegen van alle opties op de menukaart heb je toch spijt van je forelfilet.

Polarisatie en politiek conflict leken de overhand te nemen in de Verenigde Staten. Complottheorieën, cancel culture en gewelddadige protesten hebben de verschillen tussen politieke groepen op scherp gezet. De verkiezingen van afgelopen november verliepen uitzonderlijk problematisch en steeds meer Amerikanen vreesden voor de toekomst van hun democratie. Hoe kan er zo veel vijandigheid en zelfs geweld ontstaan tussen mensen met verschillende meningen? Of is hier meer aan de hand dan een simpel verschil in meningen? 

Het is zaterdagmiddag en je bent lekker thuis aan het rommelen. Plots gaat de bel en je schrikt op. Verwachtte je iemand? Nee. Een pakketje? Je hebt niks besteld. Je opent de deur en daar staat een vrolijke jongen in een felgekleurde jas met een tablet onder z’n arm. Op straat was je met een wijde boog om hem heen gelopen. Je staat best open voor een praatje over wat er in de wereld om je heen gebeurt en hoe jij kan helpen, maar de manier waarop is zo vervelend.

Eigenlijk ben ik hier helemaal niet goed in. Mijn successen heb ik puur aan geluk te danken. Ik weet helemaal niet zo veel als mijn collega’s denken. Wanneer hebben ze door dat ik hier niet hoor? Wanneer val ik door de mand?

Afbeelding van Andrea Piacquadio via Pexels

Sinds de coronacrisis is dat wat we “normaal” vinden sterk veranderd. Waar we eerst op een verjaardag het bezoek één voor één drie kussen op de wang gaven, steken we nu een elleboog naar elkaar uit of roepen we al zwaaiend naar de visite “Ik doe het maar even zo!”. Er zijn ook gasten op het feestje die elkaar vastpakken of een knuffel geven. Een tijd geleden geen enkel probleem, maar nu kunnen deze knuffelaars scheve gezichten verwachten. 

De krantenkoppen over
misinformatie, fake news en complottheorieën vliegen je om de oren. Op het nieuws zien we dat zendmasten in brand worden gestoken en op Twitter roepen de klimaatontkenners het hardst. We lijken het niet altijd eens te kunnen worden over de feiten. Vaak is dat geen probleem, maar in sommige gevallen leidt een gebrek aan overeenstemming over feiten tot serieuze problemen. Waar gaat het mis?